เอ็นทรี่นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
แว้บมาส่ง Event ค่า อ่านแล้วงงหรือไม่เข้าใจ กราบขอโทษนะคะ
ผปค อ่อนเรื่องแต่งหรือเขียนฟิคมากๆ T_T
---------------------------------------------------------
"พี่นานากิ รู้เรื่องบ้านผีสิงที่โผล่มาเร็วๆนี้รึเปล่า? "
จู่ๆไซกะก็พูดขึ้นมาอย่างนั้น.....จะว่าไปก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยได้ยินมาล่ะนะ
"อืม รู้สิ ทำไมเหรอ? "
ฉันตอบไปแบบไม่คิดอะไรแต่ทว่า...
"ลองไปดูกันหน่อยมั้ย? "
รู้สึกตัวอีกทีฉันก็มาอยู่หน้าบ้านผีสิงกับไซกะ ฮิคาริคุง มิชิโกะจัง
ไซคิ แล้วก็หนุ่มน้อยผมม่วงที่เคยมาซื้อหนังสือกับสาวปิดตาข้างหนึ่งแล้ว
พวกเราตกลงเข้าไปสำรวจด้วยกัน เมื่อพวกเราเข้าบ้านไปแล้วพวกเรา
ได้เจอผีและอื่นๆอีกจนแยกกันไปเป็นคนล่ะทาง
"ที่นี่ที่ไหนกัน......ไซกะ..ไซคิ...ฮิคาริคุง? "
ฉันพยายามเรียกหาคนอื่นแต่ก็ไม่เจอเลย
"มิกิเป็นเด็กดีจัง ผิดกับคิริโกะเลย.."
เสียงนั่น!? ไม่ผิดแน่คุณแม่?
"ยัยคิริโกะมันแย่ วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่นั่งขี้เกียจ"
คุณพ่อก็ด้วย? นี่มัน...อะไรกันบ้านหลังนี้
"พี่คิริโกะไม่จำเป็นหรอกค่ะ แค่หนูพ่อกับแม่ก็พอใจแล้ว"
ร่างของน้องสาวปรากฎขึ้นต่อหน้าฉัน
"มิ..กิ.....เธอ.." ในตอนนั้นเองพ่อกับแม่ก็มาอยู่ข้างๆมิกิ
"คิริโกะแกมันไม่ได้เรื่อง! "
"นังเด็กขี้เกียจ "
"วันๆเอาแต่นั่งๆนอนๆเอาอย่างมิกิซะบ้างสิ!"
"อย่างแกอยู่คนเดียวไปน่ะ ดีแล้ว"
อะไรกัน..ทำไมทุกคนถึงต้องรุมว่าฉันขนาดนั้นล่ะ
"หนูขอโทษ...อย่าทิ้งหนูไว้นะ "
ฉันไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี..ฉันได้แต่นั่งกอดเข่าร้องให้พร้อมกับพูดขอโทษ
ซํ้าแล้วซํ้าอีก....
จู่ๆไซกะก็พูดขึ้นมาอย่างนั้น.....จะว่าไปก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยได้ยินมาล่ะนะ
"อืม รู้สิ ทำไมเหรอ? "
ฉันตอบไปแบบไม่คิดอะไรแต่ทว่า...
"ลองไปดูกันหน่อยมั้ย? "
รู้สึกตัวอีกทีฉันก็มาอยู่หน้าบ้านผีสิงกับไซกะ ฮิคาริคุง มิชิโกะจัง
ไซคิ แล้วก็หนุ่มน้อยผมม่วงที่เคยมาซื้อหนังสือกับสาวปิดตาข้างหนึ่งแล้ว
พวกเราตกลงเข้าไปสำรวจด้วยกัน เมื่อพวกเราเข้าบ้านไปแล้วพวกเรา
ได้เจอผีและอื่นๆอีกจนแยกกันไปเป็นคนล่ะทาง
"ที่นี่ที่ไหนกัน......ไซกะ..ไซคิ...ฮิคาริคุง? "
ฉันพยายามเรียกหาคนอื่นแต่ก็ไม่เจอเลย
"มิกิเป็นเด็กดีจัง ผิดกับคิริโกะเลย.."
เสียงนั่น!? ไม่ผิดแน่คุณแม่?
"ยัยคิริโกะมันแย่ วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่นั่งขี้เกียจ"
คุณพ่อก็ด้วย? นี่มัน...อะไรกันบ้านหลังนี้
"พี่คิริโกะไม่จำเป็นหรอกค่ะ แค่หนูพ่อกับแม่ก็พอใจแล้ว"
ร่างของน้องสาวปรากฎขึ้นต่อหน้าฉัน
"มิ..กิ.....เธอ.." ในตอนนั้นเองพ่อกับแม่ก็มาอยู่ข้างๆมิกิ
"คิริโกะแกมันไม่ได้เรื่อง! "
"นังเด็กขี้เกียจ "
"วันๆเอาแต่นั่งๆนอนๆเอาอย่างมิกิซะบ้างสิ!"
"อย่างแกอยู่คนเดียวไปน่ะ ดีแล้ว"
อะไรกัน..ทำไมทุกคนถึงต้องรุมว่าฉันขนาดนั้นล่ะ
"หนูขอโทษ...อย่าทิ้งหนูไว้นะ "
ฉันไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี..ฉันได้แต่นั่งกอดเข่าร้องให้พร้อมกับพูดขอโทษ
ซํ้าแล้วซํ้าอีก....
ไม่รู้เวลาผ่านไปขนาดไหนฉันถึงได้นึกออก
นึกออกว่าตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว
ยังมีพวกเพื่อนๆ น้องๆ คอยอยู่กับฉันอยู่
เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นไปอีกทีทั้ง 3 คนก็หายไปแล้ว
และมีแสงมานำฉันออกไปจากห้องนี้
"......."อ๊ะ...ที่นี่? " ฉันได้โผล่ออกมาหน้าบ้านผีสิง
"สวัสดีนานากิซัง" เสียงของนาโอกิคุงทักฉันขึ้นมา
ดูเหมือนว่าฉันจะออกมาได้เป็นคนที่ 4 หลังจากนาโอกิ
มิชิโกะ. ชิโนะจัง ฉันเดินไปนั่งข้างๆกับพวกนาโอกิคุง
"ไซกะ..ฮิคาริคุง..ออกมาให้ได้นะ "
