Good Bye

Good Bye 

             “ มีอยู่อย่างนึงที่ฉันอยากทำแค่ไหนก็ทำไม่ได้ แต่นายทำได้สบายๆ ”

ชายผมสีทองกระซิบข้างหูผู้ชายคนหนึ่งก่อนจะผลักชายคนนั้นและหญิงสาวผมสีชมพูออกไป

“ ที่เหลือฝากด้วยล่ะ ราดิเซย์... ”  

ย้อนไปเมื่อ 30 นาทีที่แล้ว

            

              ร่างของชายสองคนกำลังสู้กันในห้องโถงของคฤหาสน์แห่งหนึ่ง ใกล้ๆการต่อสู้นั่นมีหญิงสาวหัวชมพูคอยเฝ้าดูการต่อสู้ของคู่สัญญาและผู้มีพระคุณกับชีวิตของเธออยู่เงียบๆ



  ทำไม..ทำไมมันถึงไม่สนุกเลย ฉันควรจะสนุกกับการที่จะได้ฆ่าไอ้หัวหงอกไม่ใช่เหรอ 

             

              นักฆ่าหนุ่มผมสีทองได้แต่คิดว่าทำไมเขาถึงรู้สึกลำบากใจที่จะสู้กับคนตรงหน้า  นัยต์ตาสีฟ้าของเขาเพ่งมองเป้าหมายของเขาในคราวนี้  เป้าหมายของเขามีสองคน ทั้งสองคนเป็นหนุ่มสาววัยเดียวกันกับเขา….

              อิกนิส เขาเป็นนักฆ่าที่เด่นในการใช้อาวุธประชิด  ความเหี้ยมโหดของเขาที่สามารถฆ่าได้ทั้งเด็กและผู้หญิงได้ทั้งรอยยิ้มทำให้เขาได้รับการจ้างวานจากมาเฟียให้ฆ่าผู้บุกรุกสองคน    คนแรกเป็นผู้ชายผมสีเงินชื่อ ราดิเซย์ คนที่สองเป็นหญิงสาวคนทรยศของมาเฟียนี้ชื่อ วิวาลดี้  ทั้งสองคนเป็นเพื่อนของเขาเอง

พวกนายเองเหรอ?  ไอ้หงอกนะช่างมัน แต่ยัยบ้านั่น..ทำไมถึงได้อยากตายนักนะ 

             ในขณะที่อิกนิสกำลังคิดอยู่นั่นเองกระสุนของราดิเซย์ก็เข้าเป้า  กระสุนขนาด 9 มม ได้ทะลุต้นขาข้างขวาของเขาไป  

           “ บ้าฉิบ.... ” อิกนิสสบถออกมาก่อนจะร่วงลงไปนั่งกุมต้นขาที่โดนยิงของเขา

          “ นายแพ้แล้ว ” ราดิเซย์พูดพร้อมกับเอาปืนจ่อหัวของเขา

          “ เฮอะ! งั้นก็ยิงมาสิไอ้หงอก ” อิกนิสท้าทายโดนไม่กลัวกระสุนปืนที่พร้อมจะทะลุหัวเขาเลย

          “ พอเถอะเรย์..... ”  หญิงสาวที่ดูการต่อสู้มั้งแต่ต้นเดินมาห้ามคู่สัญญาของตน

           ขณะนั่นเองก็มีฝูงคนราวๆยี่สิบคนมาพร้อมอาวุธในมือ “ ดูเหมือนจะพลาดนะอิกนิส แต่บอสก็ไม่คิดว่าแกจะจัดการพวกนี้ได้ตั้งแต่แรกแล้วล่ะนะ พวกเราแค่รอจังหวะให้พวกแกสู้กันบาดเจ็บแล้วค่อยเก็บตกเท่านั้นเอง ”  เหล่าชายในชุดดำพูดอย่างเย้ยหยันใส่พวกเขา  

          “ ต้องสู้กับพวกนี้อีกเรอะ ”  ราดิเซย์บ่นด้วยนํ้าเสียงเบื่อหน่ายก่อนที่ทั้งคู่จะตั้งท่าเตรียมสู้กับมาเฟียทั้งยี่สิบคนนั้น 



           สู้กับพวกนั้นทั้งยี่สิบคนน่ะเหรอ พวกแกจะบ้าเกินไปแล้วประตูก็อยู่ข้างหลังแค่นี้เอง.....
ชีวิตของยัยวัลดี้ที่ฉันช่วยไว้จะมาจบง่ายตรงนี้เหรอ ฉันไม่ยอมให้แกมาตายง่ายๆนะเฟ้ยไอ้หงอก  
 ถ้าต้องมาตายกันหมดเพราะพวกนี้ล่ะก็.....

          “…หึหึหึฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า คิดจะสู้สองต่อยี่สิบรึไง พวกแกนี่บ้าบอจริงๆฟ่ะ ” อิกนิสหัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะลุกมาสับท้ายทอยวิวาลดี้ให้สลบแล้วกระซิบราดิเซย์เบาๆจนแทบไม่ได้ยิน

“ มีอยู่อย่างนึงที่ฉันอยากทำแค่ไหนก็ทำไม่ได้ แต่นายทำได้สบายๆ................เพราะงั้นนายจะตายตรงนี้ไม่ได้”

 “ หา? ” ราดิเซย์มองคนที่เขาเรียกว่าไอ้บ้ามาตลอด ตอนนี้ไอ้บ้าคนนั้นกลับมีสีหน้าจริงจังผิดกับปรกติ

“..ปกป้องยัยนั่นแล้วทำให้เธอมีชีวิตแบบเด็กวัยรุ่นทั่วไป   ฝากด้วยล่ะ ราดิเซย์...…..”     พอพูดจบอิกนิสก็ผลักเพื่อนเก่าทั้งสองของเขาออกทางประตูแล้วล็อคจากข้างใน

   “ นักฆ่าทำตัวเป็นพระเอกว่ะ ไอ้งี่เง่าพอฆ่าแกแล้วพวกฉันก็จะตามฆ่าสองคนนั้นต่อเฟ้ย แกคนเดียวต้านพวกเราไม่ได้หรอก ” เหล่าชายชุดดำต่างก็หัวเราะในตวามบ้าของเขา

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

    นั่นสินะฉันอาจจะบ้าจริงๆก็ได้ทำไมถึงทำเพื่อสองคนนั้นขนาดนั้น.... แต่ช่างมันเถอะ

“ หึหึหึหึหึหึหึหึ ใครอยากตายก่อนเข้ามาเลย  ท่านอิกนิสคนนี้จะช่วยสงเคราะห์ให้เอง!! ”